Gen non-agouti

Gen non-agouti a jest  genem recesywnym, który ogranicza produkcję melaniny  we włosach tylko do jednego z jej rodzajów – czarnobrązowej eumelaniny.  Wszystkie więc odmiany barwne, oparte na tej mutacji, a jest ich bardzo wiele, są określonym rozcieńczeniem tego czarnobrązowego koloru. Nie ma tu  odcieni czerwono-żółtawych, bo feomelanina jest wyłączona. 

Drugim efektem działania genu a jako homozygoty jest brak strefowego zabarwienia włosa, co ma miejsce w obecności podstawowego genu tego loci: A – genie agouti. Włosy a/a są jednakowo zabarwione na całej długości – bez tickingu. Są to dmiany z grupy Self i Pointed.                              

                                                                                                                                                                                          

W podstawowej formie homozygota a/a jest myszą czarną (w praktyce spotyka się włosy żółte za uszami, wokół narządów płciowych i sutków, co  jest niepożądane).  Recesywne geny „rozcieńczające” dają kolejno: b – czekoladowy,  c^e – beżowy i bone,  d- niebieski, p-dove, b i d-lilac, d i p-silver, b i p- champagne, d i si – pearl, c^h/c^h– syjamy, c^h/c  – himalaje, c^ch/c^h – burmese, c^ch/c^h i  d – blue burmese, odmiany z genami szynszyli: havanę, mock chocolate oraz pochodne. Jest to więc ogromna grupa odmian, szczególnie odmian ustandaryzowanych.

Recesywny gen non-agouti ma też wpływ na zachowanie zwierząt. Gryzonie non-agouti łatwiej się oswajają, są mniej agresywne i płochliwe w porównaniu z myszami agouti, mają mniejszy temperament: są mniej aktywne i ostrożne, ciszej piszczą, słabiej gryzą. Szerzej omówię ten mechanizm w notatce o genie agouti A.

Tan

Geny grupy A warunkują rozmieszczenie feomelaniny, barwnika żółtego, i eumelaniny, barwnika barwy czarnej, tak w obrębie pojedynczego włosa (agouti), w obrębie całego ciała (A^y,aa) czy też strefowo w formie np. pręgowania (A^vy). Jednym z przykładów takiego strefowego zabarwienia jest podpalanie,  zależne od genu a^t. Gen ten na grzbiecie zachowuje się jak gen recesywny natomiast na podbrzuszu dominuje  i daje tam inny – żółtopomarańczowy – kolor.

Podpalanie w najprostszej postaci to odmiana black tan – czarna z pomarańczowym brzuchem, choć podpalane mogą być myszy agouti, niebieskie, czekoladowe, lilac, dove, kolor brzucha bywa jednak u niektórych z nich nie dość intensywny, bo rozjaśniony genami różnych „rozcieńczeń” (b, d). W skrajnej postaci ten sam gen a^t warunkuje czysto biały brzuch u odmian z recesywnymi genami z grupy c, szczególnie homozygotyczne rozjaśnienie genami szynszylowymi nazywane jest fox. Jednak nie wszystkie kombinacje c przy at są standardowe, a tylko homozygoty cch/cch i oraz ce/ce i ce/c dla foxów beige i bone.

Wzorzec odmian tan wymaga, by zakres pomarańczowych  włosów ograniczał się do podgardla, brzucha i wewnętrznych stron łapek i  odcinał się wyraźną równą linią od koloru czarnego, w praktyce jednak powszechnie spotyka się myszy z pojedynczymi żółtymi włosami za uszami i koło odbytu. W odmianie tan dąży się do ich eliminacji w przeciwieństwie do foxów, gdzie takie rozjaśnione – w tym wypadku białe – włosy nazywa się „srebrzeniem”.

 

Na zdjęciach samczyki black tan i dove tan oraz ciekawostka: niestandardowe niebieskie myszy z genem himalajskim c^h, u których brzuchy są czysto białe.